Stary Książ skrywa tajemnice (FOTO)
REGION. Zamek Stary Książ, a w zasadzie to co z niego pozostało, koniecznie trzeba zobaczyć – nie tylko dla ciekawej panoramy słynnego Zamku Książ, wznoszącego się 800 m dalej . Do dziś zachowały się tylko niewielkie fragmenty głównego budynku Starego Książa, kaplicy i wieży, dwa portale renesansowe oraz ostrołukowe okna. Ale Stary Książ to także kawał fajnej historii, zawierającej kilka tajemnic, w tym jednej z okresu II wojny światowej.
Samo dotarcie do ruin zabytku jest miłą wycieczką, która w połączeniu ze zwiedzaniem majestatycznego Zamku Książ może stanowić świetną propozycję na aktywne spędzenie wolnego czasu. Jest to miejsce, które trzeba zobaczyć ze względu na wyjątkowe walory przyrodnicze, krajobrazowe i historyczne.
Informacje praktyczne:
Do ruin Starego Książa dojdziemy wybierając jedną z trzech tras:
- od Podzamcza (Al. Podwale przy ul. Palisadowej i Fortecznej) szlakiem żółtym i czerwonym. Czas przejścia ok. 35 min. -
- od Palmiarni szlakiem zielonym. Czas przejścia ok. 20 min.
- od Zamku Książ najpierw szlakiem czerwonym do pomnika przyrody Cis Bolko, dalej szlakiem zielonym. Czas przejścia ok. 40 min.
To co ujrzymy na wzgórzu tuż na urwiskiem na lewym brzegu Pełcznicy, to pozostałości zbudowanego w latach 1794 – 1797 zamku stylizowanego na styl gotycki, wtedy modny trend, z inicjatywy Hansa Heinricha VI von Hochberga. Tą XVIII-wieczną budowlę zaprojektował Christian Wilhelm Tischbein . Powstała ona w miejscu, gdzie w XIII w Książę Bolko I Surowy zastąpił drewniany warowny gród murowanym zamkiem.
Zamek Stary Książ z XVIII w pełnił dwie funkcje - miał być główną atrakcją turystyczną części parku oraz nocowali tam goście Hochbergów. Ta budowla posiadała kilka sal, wieżę, loch i bramę z dwiema wieżami i zwodzonym mostem oraz dziedziniec turniejowy z trybunami, na którym regularnie odbywały się turnieje. Jak bardzo wtedy atrakcyjne było to miejsce świadczy fakt, że jednym z gości na turnieju był John Quincy Adams - syn prezydenta Stanów Zjednoczonych i późniejszy prezydent, który jako ambasador Stanów podróżował po Dolnym Śląsku. Ten zamek w nienaruszonym stanie przetrwał aż do końca II wojny światowej. Dopiero kiedy stacjonowały tam wojska radzieckie spłonął. Pożar był wynikiem wybuchu, i nie było to przypadkowe. Prawdopodobnie stacjonowanie wojsk radzieckich związane było ze specjalną misją „zabezpieczająca” zdobycze militarne i cywilne. Być może to tam Niemcy schowali depozyty cywilnej ludności Świebodzic i dzieła sztuki z zamków Książ. W każdym razie po „oczyszczeniu” tego miejsca, ruscy wysadzili zamek. Uważa się też, że z uwagi na fakt, iż w czasie wojny obszar ten był objęty specjalnym nadzorem żołnierzy Luftwaffe, miała pod Starym Książem funkcjonować fabryka części do samolotów lub laboratorium Luftwaffe. W każdym bądź razie w Wąwozie Pełcznicy, między zamkami Książ i Stary Książ, pozostały ślady obozu Furstenstein II. Na płaskim placu tuż nad rzeką widać fundamenty baraków i innych budowli.
Wielu też twierdzi, że istnieją korytarze łączące Stary Książ z podziemiami zamku Książ, których do końca nie zbadano, ponieważ nikt na to nie dostaje zgody. A tam mogą znajdować się nie wywiezione przez Niemców skarby.
Ponieważ nie do końca wszystkie wersje są potwierdzone, warto samemu zobaczyć czy ten teren nadaje się na skrywane tajemnice.
