Pokonać 90 schodów 16,5 metrowej wieży (FOTO)
REGION. Ta w sumie nowa, bo oddana do użytku 14 marca 2017r, stalowa konstrukcja przyciągnęła już masę turystów i tym samym tchnęła drugie życie na zapomnianych szlakach wiodących na najwyższy szczyt Gór Wałbrzyskich. Na wierzchołku najwyżej góry tego pasma górskiego, który liczy 853,30 m.n.p.m, postawiono wieżę widokową wysoką na 16,5 m, stalową i poskręcaną, niemalże futurystyczną, o kształcie zwanym również nieziemsko,bo hiperboloidy jednopowłokowej. Przypomina ażurowy wysoki koszyk mocno zwężony w środku. Składa się z 32 stalowych słupów ustawionych pod kątem 68 st do ziemi. Do jej budowa użyto 30 ton stali oraz około 50m3 betonu wylanego jako fundament konstrukcji, a koszt wyniósł 1,2 mln zł. Projekt tej wieży został w 2018 nagrodzony przez Dolnośląską Okręgową Izbę Inżynierów Budownictwa jako najlepszy projekt projekt 2017 roku, a jego twórca Zbigniew Mazij otrzymał tytuł inżyniera roku w kategorii projektant.
16,5 metrowa wieża widokowa na Borowej Górze, po pokonaniu 90-ciu jej stopni schodów w kształcie spirali, zrekompensuje cały trud wejścia zarówno na sam szczyt góry i oczywiście na szczyt konstrukcji. Ażurowe schody wieży są bardzo bezpieczne, dzięki specjalnej siatce zamocowanej pod poręczami, więc małe dzieci spokojnie można zabrać. Na samej wieży znajduje się platforma widokowa na planie szesnastokąta o średnicy 8 m, z balustradą o wysokości 1,5 metra. Widok z tarasu jest obłędny ( zwłaszcza gdy o tej porze trafimy na dobrą, słoneczną pogodę) na Góry Sowie, Góry Wałbrzyskie oraz inne pasma Sudetów Środkowych. W każdym razie będziemy wiedzieć na co zerkamy, bo na poręczach balustrady tarasu umieszczono tablice informacyjne.
Informacje praktyczne:
Wejście na wieżę widokową na Borowej Górze nie jest lekkie, podobnie jak dodarcie na wierzchołek góry, zwłaszcza gdy mokro. Mamy trzy szlaki do wyboru o różnym stopniu trudności. Na Górę Borową najprościej dojechać jadąc z Wałbrzycha w kierunku Jedliny-Zdroju drogą nr 381. W Kamieńsku skręcamy w prawo do Pokrzywianki, gdzie można zaparkować na końcu drogi. Parking jest bezpłatny. Idziemy z parkingu do Przełęczy Koziej, gdzie rozchodzą się szlaki.
Na Borową z tego miejsca prowadzą dwa : czarny i czerwony.
1. Czarny szlak – najkrótszy, ale zarazem najtrudniejszy – wspina się mocno, i nie obejdzie się bez łapania drzew i korzeni, aby sobie pomóc. Idzie się około 1 kilometra, ale mega ostro pod górę. I nie ma przesady w tym, że droga ta jest mega wyczerpująca. Jeśli jest ślisko, wybrać należy raczej drugi szlak.
2. Czerwony szlak: Szlak choć okrąża Borową i prowadzi na jej szczyt z drugiej strony góry, jest wygodniejszy, bo najpierw idzie się dobrą, utwardzoną, leśną drogą, a potem ścieżką. Końcowy odcinek jest trochę już trudniejszy, bo stromy, ale krótki. Trasa dłuższa niż czarnym szlakiem, ale czasowo pokonuje się podobnie.
3. Trasa także dla niezmotoryzowanych, którzy mogą dotrzeć do Wałbrzycha pociągiem. Rozpoczyna się od Dworca Kolejowego. Należy dotrzeć do Mostu przy ul. Szkolnej( zmotoryzowani mogą zostawić tam auto) skąd zaczynają biec dwa szlaki na Borową – żółty i czerwony.
Uwaga:
Na szczycie wieży mocno wiało - na pewno trzeba się ciepło ubrać, aby nie przemarznąć - wiatr było porywisty i zimny.
Na wierzchołku Góry Borowej odpocząć można pod wiatą lub przy jednym z kilku stolików pod chmurką. Jest też miejsce na ognisko, a opału w około po wyrębie trochę zostało.
