Bohaterowie strajku honorowymi obywatelami gminy

- Z jednej strony wiele złego się wtedy działo i trzeba było stanąć w obronie podstawowych praw pracowniczych przeciwko wielkiej machinie komunistycznego państwa. Z drugiej strony jestem dziś dumny z naszej postawy w tamtym czasie. A i dzisiejsze moje przyjaźnie, które bardzo sobie cenię,  mają swój początek w tamtych dramatycznych wydarzeniach - opowiada honorowy obywatel gminy Polkowice.

W tym roku mija 40 lat od pacyfikacji kopalń Rudna Zachodnia i Rudna Główna w Polkowicach. 5 tys. górników przez cztery dni protestowało wtedy przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego, żądając uwolnienia zakładowych działaczy "Solidarności" internowanych przez komunistyczne władze. W protestach tych brał także udział Jerzy Osicki.

- Zapisałem się do "Solidarności" we wrześniu 1980 roku, jak tylko zamieszkałem w Polkowicach. Wtedy nie wiedziałem, że za kilka miesięcy przyjdzie sprawdzian na nas wszystkich, że będziemy strajkować w jednych z największych zakładów na Dolnym Śląsku - opowiada Jerzy Osicki, honorowy obywatel gminy Polkowice.

- Jestem szczęśliwy i bardzo mile zaskoczony tym ogromnym wyróżnieniem. Uważam, że bycie honorowym obywatelem gminy to nie tylko przywileje, ale także obowiązki. Dlatego biorę na siebie misję propagowania wiedzy o Polkowicach, ich historii i dniu współczesnym w całej Polsce, gdzie tylko będę - zapewnia.

Pacyfikacja kopalń Rudna Główna i Rudna Zachodnia (17.12.1981) była pierwszą, przeprowadzoną na taką skalę, represją władz komunistycznych przeciwko robotnikom w Polkowicach. Jednocześnie była początkiem największego w tym czasie, niegasnącego aż do upadku komunistycznego państwa, oporu społecznego mieszkańców Polkowic.

- Serdecznie gratuluję obu honorowym obywatelom naszej gminy. Ich życiorysy mogą być wskazówką dla młodszych pokoleń polkowiczan, że zawsze warto walczyć o wartości nadrzędne, takie jak ludzka godność, wolność i demokracja, nawet w obliczu - zdawałoby się - niepokonanego wroga. Bardzo dziękuję za to, że obaj panowie są nie tylko bohaterami i świadkami ważnych dla nas wydarzeń historycznych, ale także nadal aktywnymi działaczami społecznymi - mówi Łukasz Puźniecki, burmistrz Polkowic, wnioskodawca uchwały o nadanie obu honorowych obywatelstw.

Wiesław Artur Pawłowski, ur. się w 1954 r. w Trzonkach. Od września 1980 r. w NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego, w dniach 14-17 grudnia 1981 r. uczestnik strajku okupacyjnego w ZG Rudna. Członek Komitetu Strajkowego jako kierownik straży strajkowej. Po pacyfikacji zakładu przez ZOMO zwolniony z pracy.
Od 1982 r. działacz tajnej struktury zakładowej NSZZ Solidarność. Od 1982 kurier wydawnictw podziemnych do Lubina, m.in.: „Solidarność Walcząca”, „Tygodnik Stanu Wojennego”, „Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Dolnośląska”. Od 1982 r. członek Solidarności Walczącej, organizator SW w Lubinie, koordynator wszystkich lokalnych działań Solidarności Walczącej, w tym demonstracji, akcji ulotkowych i kolportażu.

W 1983 r. współtwórca biblioteki wydawnictw podziemnych w Lubinie. W 1985 r. współzałożyciel Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego w Lubinie, organizator spotkań z ludźmi opozycji, kultury, sztuki. W 1986 r. współorganizator seansów niezależnego kina Video Nova we współpracy z Januszem Weissem.
W 1989 r. współorganizator oraz uczestnik Porozumienia na rzecz Przeprowadzenia Demokratycznych Wyborów w „S”, przeciwnik Okrągłego Stołu. Jeden z najbardziej zasłużonych organizatorów struktur konspiracyjnych Solidarności Walczącej na terenie Lubina. Brał udział jako kandydat w wyborach parlamentarnych w 1997 r. i dwukrotnie w wyborach samorządowych: w 1998 r. i w 2010 r.

Współpracował przy organizacji Towarzystwa Pamięci Ofiar Lubina '82. Dzięki staraniom Towarzystwa powstał w Lubinie pomnik „Zbrodni Lubińskiej 1982”, poświęcony demonstrantom zastrzelonym 31 sierpnia 1982 r. na ulicach Lubina.

Członek Społecznego Komitetu Pamięci Polskich Żołnierzy Września 1939 r. pochowanych w Siedlcach. Dzięki staraniom Komitetu w 2010 roku  pozyskano środki finansowe na przeprowadzenie poszukiwań archeologicznych oraz ekshumacje. W 2011 r. odbył się uroczysty pochówek polskich żołnierzy września 1939 r. jeńców podobozu jenieckiego, który znajdował się w Siedlcach w powiecie lubińskim.

Jerzy Edmund Osicki, ur. się w 1948 r. w Kamiennej Górze. W 1977 r. ukończył Technikum Górnicze dla Pracujących przy ZG Lubin. W latach 1972-1998 pracował jako elektromonter dołowy w PBK Lubin.

W sierpniu 1980 r. uczestnik strajku w ZG Rudna w Polkowicach. Od 1980 r. w „S”. Od września 1980 r. jako przewodniczący Komisji Oddziałowej w PBK Lubin. 14 grudnia 1981 r. przewodniczący KS na szybie R-7, gdzie zorganizował wiec protestacyjny. 1982-1989 skarbnik Tymczasowej Komisji Zakładowej „S” w PBK Lubin. Kolporter pism podziemnych (m.in. „Tygodnika Mazowsze”, „Z Dnia na Dzień”, „Solidarności Walczącej”). Od 1982 r. uczestnik akcji ulotkowych, zbiórek pieniędzy na cele związkowe oraz pomoc dla represjonowanych i ich rodzin. Od 1982-1984 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO w Legnicy w ramach akcji o krypt. Altana.

28 lutego 1982 r. aresztowany. Przetrzymywany w areszcie KM MO w Lubinie, następnie w Polkowicach i areszcie KW MO w Legnicy. Zwolniony w marcu 1982 r.  22 sierpnia 1983 r. na mocy amnestii Sąd Rejonowy w Lubinie umorzył postępowanie w jego sprawie.

W latach 1983-1989 redaktor techniczny, drukarz podziemnego pisma „Wolny Głos PBK Lubin”. Od 1984 r. członek, a od 1986-1988 skarbnik Międzyzakładowej Komisji Wykonawczej „S” Zagłębie Miedziowe. Od stycznia 1989 przewodniczący Komitetu Organizacyjnego „S” w PBK Lubin.

W 1989 uczestnik kampanii wyborczej Komitetu Obywatelskiego „S”. Drukarz, kolporter materiałów wyborczych, od 1989-1991 przewodniczący KZ w PBK Lubin. Od 1998 na emeryturze. Od 2001 poza „S”. Od 2004 r. działacz sportowy Międzyszkolnego Klubu Sportowego Tenisa Stołowego w Polkowicach.