Wystawa Dialog o losie i duszy
LEGNICA. W Zamku Piastowskim w Legnicy od 23 października do 18 listopada prezentowana jest wystawa pod tytułem: Dialog o losie i duszy. Stanisław Vincenz (1888–1971) przygotowana przez Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego i Oddział Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu przy współpracy: Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego, Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, Festiwalu im. Brunona Schulza, Gminy Wrocław, Centrum Kształcenia Ustawicznego i Językowego Kadr w Legnicy Zamek Piastowski, Stowarzyszenia Kulturalnego „Krajobrazy” w Legnicy. Patronat honorowy nad wystawą objął dr Tadeusz Samborski, Członek Zarządu Województwa Dolnośląskiego.
Ekspozycję można oglądać codziennie w hallu I piętra. Uroczyste otwarcie wystawy nastąpi 4 listopada o godzinie 12.00 (piątek).
Stanisław Vincenz, urodzony w Słobodzie Rungurskiej na Pokuciu, jest autorem wielu dzieł, z których najważniejszy jest epicki cykl Na wysokiej połoninie. Pisarz był Polakiem z rodziny przemysłowców naftowych, studiował w Wiedniu, brał udział w I wojnie światowej i wojnie polsko-bolszewickiej. W Dwudziestoleciu był aktywnym twórcą kultury i działaczem publicznym. W 1939 roku kilka miesięcy spędził w więzieniu NKWD, wiosną 1940 przedostał się nielegalnie na Węgry, skąd w 1945 wyjechał do Francji. Był związany z paryską „Kulturą” niemal od początku jej istnienia, ostatnie lata życia spędził w Lozannie. Vincenz jest reprezentantem całej generacji polskich autorów emigracyjnych, w PRL-u objętych zapisem cenzorskim, wyeliminowanych z żywego obiegu kultury krajowej, zmarginalizowanych w dydaktyce uniwersyteckiej i szkolnej. Wystawa prezentuje najważniejsze etapy jego biografii i główne wątki twórczości, przypomina esej: opowieść łączy fakty, fotografie, wspomnienia, opinie oraz fragmenty tekstów.
Twórca ekspozycji dr Jan A. Choroszy wykorzystał dokumenty i materiały ikonograficzne z archiwów rodzinnych Vincenzów i Marbachów, spuścizny Lidia Ciprianiego oraz zbiorów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, Muzeum Etnograficznego w Krakowie, Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie, Muzeum Polskiego w Rapperswilu, Stowarzyszenia Instytut Literacki Kultura w Le Mesnil-le-Roi i Biblioteki Polskiej w Londynie.
Po raz pierwszy wystawa została pokazana w połowie października 2014 roku w Auli Biblioteki Ossolineum we Wrocławiu w ramach Festiwalu im. Brunona Schulza. Powstała na marginesie projektu badawczego „Archiwum Stanisława Vincenza” wpisanego w Narodowy Program Rozwoju Humanistyki.
Scenariusz wystawy: Jan A. Choroszy
Koncepcja plastyczna i aranżacja: Konrad Górniak